Τα Top 20 albums που ακούω αυτή την περίοδο Part 2

Τελικά το να πρέπει να σχολιάσεις τη μουσική μπορεί να αποδειχθεί σαν ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που μπορεί κάποιος να κάνει...Τι λέξεις μπορείς να χρησιμοποιήσεις για κάτι που σχετίζεται με το συναίσθημα; Όλες οι λέξεις ωχριούν μπροστά στα συναισθήματα...Συνεχίζουμε λοιπόν με το δεύτερο μέρος των προτεινόμενων άλμπουμς.

15."Gravez" από the Hooded Fang

Πριν από κάποιους μήνες την ώρα που ασχολιόμουν με το spotify μου έβγαλε στα προτεινόμενα μια λίστα της Domino Records. Εννοείται ότι ήθελα να την τσεκάρω μιας και η συγκεκριμένη δισκογραφική εταιρεία έχει στην "αγκαλιά" της πληθώρα αξιόλογων καλλιτεχνών. Το τραγούδι που σχεδόν άμεσα έβαλα στην λίστα με τα αγαπημένα ήταν το "Bye Bye Land" από τους Hooded Fang. Οπότε λοιπόν έκατσα να ακούσω όλο το άλμπουμ και ενθουσιάστηκα. Ήταν μια όμορφη αποκάλυψη. Ο ήχος τους μου θυμίζει τους "Strokes" αλλά και πάλι έχουν κάτι το δικό τους. Μια μίξη από κιθάρες και ηλεκτρονικούς ήχους είναι ένα πολύπλευρο άλμπουμ με αρκετά post-punk στοιχεία. Σίγουρα συγκαταλέγεται στην κατηγορία των άλμπουμς που δεν τα βαριέσαι. Είναι πάντα ωραίο να ανανεώνεται η μουσικη σκηνή και δη με πολλά υποσχόμενα συγκροτήματα όπως οι Hooded Fang. Ανυπομονώ να τους δω τον Σεπτέμβριο να παίζουν ζωντανά. Μέσα μου έχω την πεποίθηση ότι δεν θα με απογοητεύσουν. Το πιο δύσκολο σημείο είναι να επιλέξω αγαπημένα κομμάτια. Τόσο καλό είναι.

Αγαπημένα κομμάτια:Wasteland/Bye Bye Land/Graves/Sailor Bull

Αν θέλετε να εντυπωσιάσετε ακούστε:
http://www.youtube.com/watch?v=ZhN_miVeJOc

14."Push the Sky Away" από Nick Cave & the Bad Seeds

Θεωρώ ότι είναι περιττό να κάνω οποιαδήποτε εισαγωγή για τον Nick Cave & the Bad Seeds. Η βαθιά φωνή του και οι στοιχειωμένοι στίχοι του είναι στο προσκήνιο τα τελευταία 30 χρόνια. Δεν θα μιλήσω για το τι σημαίνει για εμένα η μουσική του...όχι τουλάχιστον εδώ. Το καινούριο του άλμπουμ με πολλή μεγάλη χαρά μπορώ να πω ότι όχι μόνο δεν με απογοήτευσε αλλά για την ακρίβεια είναι πάρα μα πάρα πολύ καλό. Είναι ένα ώριμο άλμπουμ που είναι ικανό να προσφέρει απλόχερα πολλά δάκρυα. Δεν είναι δυνατό να μη συγκινηθείς όταν ακούς την ιστορία της πόρνης της "Jubille Street", να μην δεθεί κόμπος το στομάχι σου όταν ακούς την απόγνωση στο "We No Who U R" και την σπασμένη αυτοπεποίθηση στο "We real Cool". Ο αιώνια αγαπημένος μου Nick Cave δεν ήταν δυνατόν να λείπει από τη λίστα μου. Συστήνω ανεπιφύλακτα να το αγαπήσετε όσο και εγώ.

Αγαπημένα κομμάτια: We No Who U R/We real Cool/Jubilee Street/Mermaids

Απολαύστε αυτό το τραγούδι που λατρεύω:

http://www.youtube.com/watch?v=tjF57zEbxpI 

13."Enjoy it while it lasts" από Spector

Ένα βροχερό απόγευμα εδώ στη Γλασκωβη, την ώρα που ερευνούσα για την οικονομική κρίση είχα βάλει και άκουγα έναν τοπικό σταθμό. Και ξαφνικά τα παράτησα όλα διότι άκουσα ένα κομμάτι που ήταν όχι απλά υπέροχο αλλά μαγευτικό. Έτσι περίμενα να τελειώσει για να ακούσω πληροφορίες για αυτό. Το τραγούδι ήταν το "Chevy Thunder" από τους Spector. Οπότε αμέσως μετά έκατσα να ακούσω όλο το άλμπουμ. Κάλλιστα θα μπορούσα να πω ότι οι Spector έσωσαν την indie μουσική από την πορεία που είχε πάρει τα τελευταία χρόνια. Όχι, δεν είναι μες στη μιζέρια και την κλάψα σαν 13χρονα κοριτσάκια που δεν ξέρουν γιατί τις παράτησε ο φίλος τους. Είναι ένα ζωντανό άλμπουμ με κομμάτια που σου υπενθυμίζουν γιατί η Μεγάλη Αλβιώνα είναι η "μαμά" της καλής μουσικής. Το "Chevy Thunder" σε κάνει να τραγουδάς και εσύ δυνατά: "Drive, Drive, Drive", το "Twenty Nothing" σε γεμίζει μια περίεργη αισιοδοξία με το πρώτο άκουσμα. Το" Friday Night, don't ever let it end" σου θυμίζει τα τρελλά βράδια που έχεις ζήσει στη ζωή σου ενώ στο "Grey Shirt & tie" συνειδητοποιείς αυτή την αποφασιστικότητα που σε καταλαμβάνει όταν θέλεις κάποιον για πάρα πολύ καιρό. Όλο το άλμπουμ είναι υπέροχο...

Αγαπημένα κομμάτια: Chevy Thunder/True Love/Friday Night,Don't ever let it End/Twenty Nothing/Never fade away

Ακούστε και drive...drive...drive:
http://www.youtube.com/watch?v=XW_HMJLKHso

12."All this time" από Terror Bird

Αχ! πραγματικά αγαπάω το "ΜΟΝΟ" εδώ στη Γλασκώβη. Είναι ένα ανεξάρτητο κλασσικό δισκοπωλείο. Εκεί λοιπόν, όπου έχω ξοδέψει τα περισσότερα μου χρήματα και αμέτρητες ώρες, βρήκα με πολύ μεγάλη χαρά αυτό το υπέροχο άλμπουμ. Αν σου αρέσουν οι ηλεκτρονικοί ήχοι και οι υπέροχες γυναικείες φωνές τότε αυτό είναι το τέλειο άλμπουμ για εσένα. Τα φωνητικά μου θυμίζουν την φωνή της Marianne Faithful, με το ίδιο "σπάσιμο" από τον πόνο. Απο πίσω απέριττος ηλεκτρονικός ήχος να συνοδεύει τα τραγούδια. Ένα άλμπουμ που ηχητικά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί υπερβολικό και όμως σε καταβάλει...Το μόνο κακό είναι ότι είναι δύσκολο να το βρει κάποιος, αλλά πραγματικά αξίζει τον κόπο και θα το καταλάβετε από το πρώτο τραγούδι...Ένα άλμπουμ που κάποιος πρέπει οπωσδήποτε να το έχει στη συλλογή του. 

Αγαπημένα κομμάτια:The Wrong Way/On your vacation/All this time/Do you remember/Lust&Violence

Πάρτε μια γεύση από το πρώτο κομμάτι του άλμπουμ:

http://www.youtube.com/watch?v=iaJhpNz2Xb4

11.Mosquito από Yeah Yeah Yeahs

Η αγαπημένη μπάντα από την Νέα Υόρκη επέστρεψε με νεα δουλειά. Συνεχίζουμε με ηλεκτρονικούς ήχους αλλά με πιο αγριεμένα φωνητικά. Δεν έχουν χάσει τον χαρακτηριστικό τους ήχο και αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο. Το "Mosquito" είναι τόσο δυναμικό που με το ακούς ξεκινάς να τραγουδάς και εσύ και ας μη ξέρεις τα λόγια. Το "Under the Earth" είναι πολύ πιο μελαγχολικό και βαρύ αλλά κατά περίεργο τρόπο σε τραβάει να το ακούσεις ξανά και ξανά. Το "Area 52" και οι εξωγήινοι του σε στέλνουν στο διάστημα με τους περίεργους στίχους του και απόκοσμους ήχους του. Και στο κλείσιμο του άλμπουμ το "Despair" είναι ένα τραγούδι που εξηγείται από τον τίτλο του. Ένα άλμπουμ με συνεχείς διακυμάνσεις διάθεσης, είναι ότι πρέπει αν είστε άνθρωπος που βαριέται εύκολα. Σίγουρα δεν πρόκειται να συμβεί με αυτό. 

Αγαπημένα κομμάτια: Mosquito/Area 52/Despair/Under the Earth/Sacrilege/These Paths

Βάλτε στο maximum:

http://www.youtube.com/watch?v=3dx8aLDJrAY